Пошук

Журнал Свяшчэннага Сінода ад 14 верасня 2019 года

14 верасня 2019

14 верасня 2019 года члены Свяшчэннага Сінода Рускай Праваслаўнай Царквы прынялі журнал, які публікуецца ніжэй, абмеркаваўшы яго з дапамогай аддаленых спосабаў сувязі.

ЖУРНАЛ № 122

МЕЛІ АБМЕРКАВАННЕ аб звароце ар'іепіскапа Іаана (Рэнэта), які ўзначальвае Архіепіскапію заходнееўрапейскіх прыходаў рускай традыцыі, з просьбай аб далучэнні да Маскоўскага Патрыярхату разам з жадаючымі рушыць услед за ім клірыкамі і прыходамі.

Даведка:

Часовае кіраванне рускімі цэрквамі ў Заходняй Еўропе злучаным прысутнасцю Свяшчэннага Сінода і Вышэйшага Царкоўнага Савета ў сакавіку 1921 года было даручана Праасвяшчэннаму архіепіскапу Яўлогію (Георгіеўскаму).

У сілу гістарычных абставін у 1931 годзе прыходы, узначаленыя мітрапалітам Яўлогіем, былі прыняты на часовай аснове ў юрысдыкцыю Канстанцінопальскага Патрыярхату ў якасці Экзархату. Частка вернікаў не пагадзілася з такім рашэннем, заявіла аб сваёй вернасці Маскоўскаму Патрыярхату і заснавала ў Парыжы прыход у гонар Трох Свяціцеляў. Пасля да гэтай парафіі далучыліся і іншыя. Пазней на базе гэтых прыходаў была ўтворана Корсунская епархія Рускай Праваслаўнай Царквы.

У Пасланні да паствы ў лютым 1931 года мітрапаліт Яўлогій пісаў: «Калі адновіцца агульнапрызнаная Цэнтральная царкоўная ўлада і нармальныя ўмовы жыцця Рускай Праваслаўнай Царквы, мы зноў вернемся да ранейшага становішчуа... уступаючы на гэты шлях, мы, вядома, не адрываемся, не адколваецца ад Маці Рускай Царквы. Мы... не спыняем з ёй нашага яднання ... гэта толькі часовы перапынак афіцыйных адміністрацыйных зносін».

29 жніўня 1945 года мітрапаліт Яўлогій і два яго вікарыі — архіепіскап Уладзімір і епіскап Іаан — звярнуліся да Свяцейшага Патрыярха Маскоўскага і ўсяе Русі Аляксія I з лістом наступнага зместу: «Па-сыноўску просім, пакрыўшы любоўю наша раз'яднанне з Маці Рускай Праваслаўнай Царквой, прыняць нас з нашымі прыходамі пад Вашу бацькоўскую руку ў кананічнае з'яднанне з усёй Рускай Праваслаўнай Царквой». У той жа дзень іерархі падпісалі разам з мітрапалітам Круціцкім і Каломенскім Мікалаем (Ярушэвічам), які знаходзіўся ў Парыжы са святарамі, якія яго суправаджалі, акт, у якім пацвярджалася, што мітрапаліт Мікалай «здзейсніў кананічнае ўз'яднанне з Маці Рускай Праваслаўнай Царквой, па агульнапрынятаму царкоўнаму чыну, Высокапраасвяшчэннейшага Мітрапаліта Яўлогія і яго вікарыяў». 7 верасня 1945 года рушыла пастанова Свяшчэннага Сінода: «Радзякаваўшы Госпаду Богу, лічыць мітрапаліта Яўлогія і яго вікарыяў — архіепіскапа Уладзіміра і епіскапа Іаана з усімі 75 прыходамі уз'яднанымі з Маці-Царквой і прынятымі ў юрысдыкцыю Маскоўскай Патрыярхіі і захаваць на будучы час Экзархат заходнееўрапейскіх цэркваў у існуючых яго межах на чале з мітрапалітам Яўлогіем, як Экзархам Маскоўскай Патрыярхіі, на падставах, выкладзеных у адпаведным Палажэнні аб кіраванні гэтымі цэрквамі».

Неўзабаве пасля скону мітрапаліта Яўлогія 8 жніўня 1946 года значная частка яго кліру і паствы прыняла рашэнне зноў вярнуцца ў склад Канстанцінопальскага Патрыярхату пад кіраўніцтвам архіепіскапа (пасля мітрапаліта) Уладзіміра (Ціханіцкага, 1907-22, епіскап Беластоцкі, вікарый Гродзенскай епархіі, у 1918-1992 часовы кіраўнік Гродзенскай епархіі).

Прыходы знаходзіліся з часовым перапынкам у падпарадкаванні Канстанцінопальскім Патрыярхату да 2018 года пад рознымі найменнямі, найбольш вядомае з якіх — Архіепіскапія заходнееўрапейскіх прыходаў рускай традыцыі.

27 лістапада 2018 года Сінод Канстанцінопальскага Патрыярхату прыняў рашэнне аб роспуску Архіепіскапіі.

14 верасня 2019 года архіепіскап Іаан (Рэнэта), які ўзначальвае Архіепіскапію, накіраваў Свяцейшаму Патрыярху і Маскоўскаму і ўсяе Русі Кірылу ліст, у якім паведаміў аб імкненні большасці клірыкаў і прыходаў Архіепіскапіі захаваць яе існаванне ў складзе Рускай Праваслаўнай Царквы і папрасіў аб сваім далучэнні да Маскоўскага Патрыярхату разам з жадаючымі далучыцца да яго клірыкамі і прыходамі. Таксама архіепіскап Іаан паведаміў, што ў бліжэйшы час адбудзецца сход прадстаўнікоў гэтых парафій, якія накіруюць Свяцейшаму Патрыярху і Свяшчэннаму Сіноду свае прапановы адносна кананічнай формы іх арганізацыі.

ПАСТАНАВІЛІ:

1. Падзякаваць Госпаду за выяўленае Праасвяшчэнным архіепіскапам Іаанам (Рэнэта) імкненне архіерэя, большасці кліру і міран Архіепіскапіі заходнееўрапейскіх прыходаў рускай традыцыі да аднаўлення адзінства з Рускай Праваслаўнай Царквой, прызнаючы ў гэтым годнае і правамернае завяршэнне пераадолення царкоўных падзелаў за мяжой, спароджаных рэвалюцыяй і грамадзянскай вайной.

2. Прыняць Праасвяшчэннага архіепіскапа Іаана (Рэнэта) у юрысдыкцыю Маскоўскага Патрыярхату з тытулам «Дубнінскі», а таксама ўсіх жадаючых таго клірыкаў, якія знаходзяцца пад яго кіраўніцтвам, і прыходы, якія выкажуць такое волевыяўленне.

3. Даручыць архіепіскапц Дубнінскаму Іаану кіраванне згаданымі прыходамі.

4. Пасля атрымання звароту ад сходу прадстаўнікоў парафій дадаткова абмеркаваць вызначэнне кананічнай формы іх арганізацыі, зыходзячы з гістарычна існуючых асаблівасцяў епархіяльнага і парафіяльнага кіравання, а таксама богаслужэбных і пастырскіх традыцый, устаноўленых мітрапалітам Яўлогіем з улікам умоў існавання ўзначаленага ім царкоўнага надзелу ў Заходняй Еўропе.

Патрыярхія.ru / Church.by